Toen ik voor de eerste keer in het bezit van een Atom kwam, moet zo rond 1982 zijn geweest, was ik mij er nog niet van bewust dat deze computer zo lang zou "leven". Vooral door de inzet van dhr. Borgaerts kwam de zo noodzakelijke communicatie op gang, deels in de vorm van een club en anderzijds in de vorm van deze Atom Nieuws. Na een paar jaar heb ik ook een paar artikeltjes geschreven over het weergeven van (gitaar) muziek op notenbalken.
Wat mij zeer getroffen heeft, altijd, was en is de gedrevenheid van de mensen die door het Atom-virus werden gegrepen: De ene na de andere versie van programma's stelde zich voor. Toen de club nog regelmatig in het buitenland (België) zijn connecties verfriste heb ik vele gezellige momenten mogen beleven, zoals in Oxaco, in Lier. Daar trokken we (Hennie Berkenbosch, Kees van Oss en ondergetekende) een hele zaterdag voor uit. En tussen de middag een heerlijke bourgondische maaltijd voor weinig Belgische Franken. Ook zagen we daar altijd dhr. Lernout en Michel van Leuven met telkens weer een nieuw idee.

Ook de regio-bijeenkomsten in het Brabantse Vught (1990) vond ik altijd erg gezellig. Daar waren ook Sjaak Geene en Jacques Teulings bij. Ook al ging het met mijn gezondheid destijds niet zo best, de bijeenkomsten waren steeds een breekpunt in de sleur van het dagelijkse leven. Altijd was er wel iets nieuws of een of ander software of hardware probleem (= uitdaging) om aan te werken. Ik kan eigenlijk wel stellen dat ik via de Atom er een paar vrienden aan heb overgehouden die ik nog steeds regelmatig zie. En ik weet ook dat ik binnen de Atomclub bepaalde mensen altijd mag bellen met software of hardware vragen over de Atom.

Bij deze wil ik enkele mensen bijzonder bedanken: diegenen die steeds zorgden dat de Atom-club bleef functioneren: Bestuur, voorzitter, penningmeester en diegenen die zorg draagden voor het samenstellen ons clubblad Atom Nieuws. En de gastvrijheid die ons elke keer weer trof op de Landdag in De Bilt in Utrecht.

Beste mensen, ik zie dit niet als een afscheid. Er is gewoonweg meer onder de zon. En dat gaan we ieder voor zich nu ontdekken. Met in ons achterhoofd de ervaring van een sprankelende Atom (of ie nou standaard was of uitgebreid met floppies of als emulator) die de deur heeft opengezet naar de huidige computers. Want het was wel zo: ALS een programma goed runde op een Atom, kon het ook prima werken op een andere type computer.
Met de Atom werd een basis gelegd.